Bij vierhandengebarentaal wordt gebruik gemaakt van dezelfde gebaren als bij de Vlaamse Gebarentaal. Het verschil is dat de doofblinde tijdens het gebaren losjes de handen van de gesprekspartner vasthoudt. Zo kan hij de gebaren voelen. De meeste gebaren zijn op deze manier even duidelijk te voelen als ze kunnen worden gezien. Alleen voor gebaren waarbij het mondbeeld erg belangrijk is, wordt een aangepast gebaar gebruikt.
In België bestaan geen cursussen gebarentaal op maat van personen met een auditief-visuele beperking. Wie gebarentaal wil leren kan hiervoor terecht bij Fevlado (op verschillende locaties), Thomas More te Antwerpen of bij CVO Crescendo te Mechelen.
De Helen Keller Club organiseert soms lessen vierhandengebarentaal bij haar activiteiten.
Wie gebruik maakt van vierhandengebaren, maakt voor activiteiten buitenshuis vaak ook gebruik van een tolk gebarentaal die ook vierhandengebaren tolkt. Wie geen gebarentaal kent kan gebruik maken van een stemtolk of een schrijftolk. Bij de opleiding voor tolk gebarentaal kan je vaak kiezen voor een optie 'tolken voor specifieke doelgroepen'. Daar worden ook tactiele communicatietechnieken aangeleerd.
Hieronder vind je een lijst van scholen waar je 'tolk Vlaamse gebarentaal' kan volgen:
Meer lezen: